شاخص بعدی (از نظر احتمال به وقوع پیوستن) مجاورت است که به دو حالت می تواند بوجود بیاید. حالت اول وقتی است که علامتی که در خانه مورد وجود دارد در یکی از خانه های دوم یا دوازدهم تکرار شده باشد (خانه های دوم و دوازدهم در مجاورت خانه جویا هستند). حالت دوم وقتی است که علامتی که در خانه جویا به چشم می خورد در یکی از خانه های مجاور خانه مورد (بسته به ماهیت سوال) تکرار شده باشد. گفته شده است که اگر مجاورت به حالت اول باشد یعنی مورد به جویا نزدیک شده باشد یعنی اینکه احتمال وقوع مطلب سوال شده بسیار شدید است و وقوع ان اسان و بدون زحمت است. اگر جویا به مورد نزدیک شده و مجاورت تشکیل داده باشد یعنی اینکه احتمال وقوع عمل کماکان بسیار شدید است ولی برای وقوع ان باید متقبل زحماتی شد. هر دو حالت را با مثال توضیح می دهم.